Ze sztuką przez życie

Myśl o śmierci dopada nas z wiekiem. Boimi się jej, uciekamy. Czujemy bezsilność. Ale jest drugie życie. Lepsze życie. Nikt nigdy nie umiera. Zawsze będziemy żyć w tych którzy nas kochali, w rodzinie, przyjaciołach, znajomych. Ciało przemija ale to dusza człowieka jest wieczna. 

"Umiera się nie dlatego, by przestać żyć lecz po to, by żyć inaczej" - Paulo Coelho

Chociaż czasem jest ciężko... Zawsze będzie ten jeden Anioł Stróż. 

Żyć będziemy wiecznie - w pamięci tych których kochamy❤

8 miliardów ludzi na świecie, a my szukamy tej jedynej, wyjątkowej osoby. Miłości jak z bajki w którą chcemy wierzyć, że istnieje. A gdy już znajdziesz tą jedną jedyną osobę, jest kimś więcej niż każdym mijanym na ulicy, już nie jest taki sam jak wszyscy.

"Jesteście piękne, lecz próżne – powiedział im jeszcze. Nie można dla was poświęcić życia. Oczywiście moja róża wydawałaby się zwykłemu przechodniowi podobna do was. Lecz dla mnie ona jedna ma większe znaczenie niż wy wszystkie razem, ponieważ ją właśnie podlewałem. Ponieważ ją przykrywałem kloszem. Ponieważ ją właśnie osłaniałem. Ponieważ właśnie dla jej bezpieczeństwa zabijałem gąsienice (z wyjątkiem dwóch czy trzech, z których chciałem mieć motyle). Ponieważ słuchałem jej skarg, jej wychwalań się, a czasem jej milczenia. Ponieważ… jest moją różą." - Mały Książę Antoine de Saint- Exupéry

Miłość nie jest zawsze szczęśliwa i kolorowa. Mniewa upadki i bywa zazdrosna. Lecz jak kogoś kochasz to zrobisz wszystko by tej osobie żyło się lepiej, będziesz wspierać, słuchać, a czasami poprostu znikniesz z pola rażenia. Ale taka jest właśnie miłość, tak jak Mały Książe dbał o swoją różę którą dążył uczuciem, tak i my powinniśmy pielęgnować dar zwany miłością- tą jedyną prawdziwą.

Biegiem przez życie, byle zdążyć. Gdzie miejsce na miłość, marzenia i plany? Człowiek próbuje dotrzeć do upragnionego celu- wolności od spojrzeń i ocen innych ludzi lecz dopóki nie uwolni myśli nie będzie nigdy wolny.

"Jak można być wolnym człowiekiem i żyć w klatce społecznych przesądów?"- Jacek Piekara

Droga do Wolności

Gdy pierwsze krople rosy owinął się wokół źdźbła trawy

Gdy pierwsze promienie słońca oświetli nie trwały fundament,

Gdy pierwsze zwierzęta obudzą się do życia,

Spójrz tam wędrowczę, 

Gdzie drzewo umiera by znów się odrodzić.

Będzie tam czekać ta której tak szukałeś,

Której wyczekiwałeś.

W samotności i bólu, w ubóstwie i zmartwieniach,

Przez zaspy i pustynie, upały i mrozy.

Dotarłeś do końca drogi, by ujrzeć tą upragnioną wolność,

By poczuć jej smak i zapach,

By móc zakończyć pogoń i choć na chwilę zamknąć w spokoju oczy. 

I wtedy nadejdzie ten dzień.

Myślami wrócisz do chwili najpiękniejszej w swoim życiu.

Wrócą marzenia, wrócą pragnienia,

A myśli popłyną ku słońcu.